Një grua e nderuar, një shëmbull qytetarie, një njëri i mirë, një zonjë gjirokastrite. E tillë ka qënë tërë jetën e saj Afërdita, gruaja e Nafizit tonë, që lindi në vitin 1932 në Gjirokastër, që studioi me zell, duke mbaruar shkëlqyer Universitetin Tiranë, ku meritoititullin inxhiere ndërtimi, profesion që e ushtroi tërë jetën me zotësi.

Vdekja e saj erdhi pa pritur. Kishte shqetësime, por jo probleme. Por edhe shqetësimet nuk ia thoshte të shoqit, se kishte më shumë merakun e shëndetit te Nafizit, se sa të saj, se me Nafizin e lidhi jetën e saj që në rini, se Nafizit nuk iu nda pëq asnjë çast dhe në vite e në kohë të vështira. Afërdita ishte nje grua  shëmbullore që, bashkë me Nafizin, diti ta ndërtojë dhe ta  përballojë jetën me dinjitet në familje, në punë e në shoqëri, me fterjotë e me gjirokastrit, e kudo ku punoi e jetoi.

Afërdita la si kujtim vlera njerëzore e qytetarie, la gjurmë si inxhiniere shëmbullore për vite me radhe, la emër të mirë tek të gjithë njerëzit me të cilët u njoh në jetë e në punë.

            Për vlerat e saj të çmuara Afërdita do të mbetet në kujtesën tonë, në kujtesën e Bezhanajve e te fterjotëve, në kujtesën e tërë miqësisë e shoqërisë së saj, si një grua e veçantë, si një grua e paharruar.

                                                                                Dilaver  SHKURTI

Nr. 33 prill 2003